چقدر گلبهار های زیادی در این مملکت زندگی میکنند که حق حیات ندارند.نه ما میبینمشون نه دیگران.حتی کارت بانکی ندارن که صدقه ی نان دولتی بهشون واریز بشه.گلبهارهایی که نمیدونن حق زندگی کردن دارن و اگر جبر روزگار نبود شاید جای ما تماشاگر فیلم خودشون بودن.کسانی که همه براشون تصمیم میگیرن جز خودشون.
با وجود غم زیادی که فیلم به همراه داشت و مناسب با بار غم زندگی خودم نبود و حس دلتنگی و زجرم رو بیشتر کرد اما ارزش دیدن داشت.بی پناهان باید دیده بشن حتی شده در حد دو ساعت و حداقل در فیلمی خوش ساخت تا اگر روزگاری شد به یکی ازین گل بهارها کمک کنیم.

اینکه گلبهار مجبور به اجاره رحم بوده نادرست هست. همونطور که دیدین اون مرد برای بچه دار شدن با گلبهار رابطه برقرار کرد و منتظر حامله شدن گلبهار موند. این با رحم اجاره ای فرق میکنه. در حقیقت دختر فروخته میشد و زجر مضاعفی رو تحمل میکرد. در بحث رحم اجاره ای اصلا بسته بودن لوله رحم مشکلی ایجاد نمی کنه چون فقط جنین خانواده دیگه ای رو انتقال میدن اونم نه با برقراری رابطه بلکه توسط پزشک

ازلانتوری وعصبانی نیستم بسیاربسیارضعیف تربود.واقعا ازدرمیشیان انتظاربیشتری داشتم خیلی فیلم ضعیف بودبخصوص بازیگران انتخاب شده اصلن واصلن خوب نبود داستان انگارخیلی کوتاه وخلاصه شده بودو یه جاهایی ازفیلم دیگه کودکانه اغراق شده بود مثل سکانس کوچه که جواهریان و احمدیه واردکوچه میشن حدودا فک کنم دقایق 27و28 فیلم که مثل گلدون ردیف ادم درازکشیده بودن دیگه تهش دوتا یا 3تا ادم درازکش باشن نه اینطوری ردیف!!!!!!!! خلاصه اینکه توذوقم زداین کاردرمیشیان چی فک میکردم چی دراومد.

فیلمای آرش معیریان و منوچهر هادی رو به این آشغال چرک ترجیح میدم.
سینما جای آگاهی دادن نیست.سینما جای قصه گفتنه.اگه بلد نیستی قصه بگی یعنی فیلمساز نیستی و میخوای نون چیزای دیگه رو بخوری.درمیشیان و پناهی و رسول‌اف باید خجالت بکشن بابت این کثافتایی که به اسم فیلم تحویل مخاطب میدن

اخجون فیلم با محور زنانه :))))

اینکه یک‌کارگردان سعی داره مشکلاتی از کشور‌رو‌نشون‌بده که کنتر بهش پرداخته میشه باید بهش تبریک‌گفت.فارغ از نگاه سیاه و سفید شما و اینکه چقدر میزان سن رعایت شده.چفدر لوکیشن‌ فیلم برداری.موزیک و خیلی چیزهای دیگه درسته یا غلط.کثافتی که تو خیابان های ایران وجود داره رو‌نمیشه پاکش کرد.پس من به عنوان یک بینده فارغ از کاستی ها تبریک میگم به کارگردان و فیلنامه نویس

مثل تمام فیلم های اجتماعی البته خیلی تلخ و اعصاب خورد کن! موزیک متن هم به شدت رو اعصاب بود!

بی‌نهایت فیلم خوبی بود حتما نگاه کنید

چه نظرا متفاوتی تو کامنتاس !!

اخرش نفهمیدیم اشغال بود یا خوب بود :))))

به شدت با این فیلم های اجتماعی مشکل دارم...سعی توی بیان مشکل دارن؛ اما به نوعی روپوشونی یکسری حقایق دیگه هستن و فقط یه بُعد  رو نمایش میدن...

حتماً میبینمش و نظرم رو درموردش جامع تر بیان میکنم...

باید خودمو از نظر روحی آماده کنم بعد ببینمش. چون توی فیلمایی که به خانما ظلم میشه خیلی اعصابم به هم میریزه و تا چند روز هر مردی از کنارم رد شه از ترکش هام بی نصیب نمیمونه :))

من دیدمش و باید بگم حتی نتونستم تا آخر ادامه بدم! این نوشته نظر شخصی منه و هیچ تعصبی روی درست بودنش ندارم.

نسبت به ژانر اجتماعی و حتی بقیه کارهای آقای درمیشیان بسیار ضعیف، اغراق شده و سیاه بود. وقتی صحبت از اجتماع میشه راجع به سیاهی صحبت نمیکنیم بلکه راجع به یک کلیت جامعه باید صحبت کرد. این که توی هر سکانس به زور فقر و بدبختی و بی فرهنگی و شلوغی و الخ جا بدی درست نیست. بازی خانم معمتدآریا نسبت به توانمدی و نقشهای دیگه ای که ازشون دیدم ضعیف بود( نگاه کنید به بازی های اخیرشون در آباجان و جان دار و بگذریم از فیلمهای عالی گذشته)، بازی خانم جواهریان بسیااااار خشک و مصنوعی و غیرباورپذیر بود. تنها بازی خوب به نظر من پارسا پیروزفر بود که نقش خوب به شخصیتش نشسته بود و کاملا باور میکردی که دکتره و حس میکردی حرفها حرف خودشه.فیلمبرداری یه کپی ضعیف و ناشیانه از بقیه کارهاشون مثل عصبانی نیستم و لانتوری بود که تمرکز رو به هم میزد و عصبی میکرد. تنها نکته مثبت بنظرم موضوع بود.